Die statige huizen, die er al eeuwen lijken te staan, bewoond door advocaten en notarissen en zij die dat willen worden: studenten, heel veel studenten. Zouden zij weten dat de allereerste wielerbaan van Nederland hier lag? De eerste Nederlandse kampioenschappen zijn op deze plek betwist, op van die hoge velocipedes, op driewielers en safety’s.
In 1885 werd op het terrein achter De Vereeniging (nu Nijhoffstraat-Sloetstraat-Guyotstraat) geschiedenis geschreven. Een aannemer walste gruis en puin in steeds fijnere lagen, de bochten iets opgehoogd, maar niet meer dan een halve meter anders was het te link voor de berijders van de hoge bi. Officieel was de baan 333,3 meter, maar na grondig opmeten zou het liefst 356,6 meter zijn geweest.
Al na een jaar was er sprake van een remmende voorsprong: de baan voldeed niet meer voor het snelle werk en al hield de ANWB er een aantal keren bondswedstrijden, de klad kwam er al vrij snel in. Er werd geklaagd over het liederlijk gedrag van de talrijke supporters én deelnemers die vaak met de trein (en de fiets als bagage) uit het hele land naar Nijmegen kwamen. Het Nederlands kampioenschap van 1887 werd verplaatst naar Amsterdam, waar inmiddels ook al een vergelijkbare baan was gekomen.
De eerste 5 jaar was Nijmegen het centrum van de Nederlandse wielersport, maar na het onverwacht overlijden van initiatiefnemer en erfpachthouder Bert Brouwer in 1891 zijn er geen wedstrijden meer gereden.